Kia Ora Rotorua!

Na de bay of islands vertrekken wij naar rotorua. Rotorua doet mij een beetje denken aan de dorpjes van Chili, zoals pucon of in patagonie. In het dorpje zelf misschien niet al te veel te doen, maar wel de basis van veeeel activiteiten. And I wanna do all.

Met een kabelbaan gaan wij de berg op om van het uitzicht van rotorua te genieten. Maar vooral ook voor de luges, een soort rodelkarretjes van de weg af, alleen moet je hierbij ook zelf sturen. En dat gaat nog best snel! Er zijn verschillende tracks naar beneden: scenic, intermediate en advanced. We beginnen 'rustig' aan met de scenic. De tweede ronde pak ik per ongeluk al de advanced track. Ik ben nog aan het begin dus ik kan nog terug, maar besluit er gewoon voor de gaan. En dan voel ik de adrenaline toch wel even, met een snelheid dat de tranen over mijn wangen rollen.

In de middag vervolgen we onze weg om te gaan zorben (met zo'n hamsterbal de berg af). Hoe leuk! De droge variant is helaas even niet beschikbaar dus ga ik voor de water variant waarbij de bal gevuld wordt met een laagje water. Zodra de bal van de berg rolt word ik alle kanten op geslingerd. De bal rolt zigzaggend van de berg af en ik heb geen idee welke kant ik op ga. Het gaat heel snel, volgens mij ben ik binnen een minuut alweer beneden maar voor mijn gevoel lijkt het langer te duren. Echt wel weer een ervaring rijker! Onderaan de berg staat een hottub waar ik even kan bij tanken, heerlijk!

's Avonds ga ik de maori cultuur proeven bij de tamaki maori village. Als ik aankom krijg ik eerst een ceremonie te zien. Wanneer de leden van de maori aankomen mag je niet glimlachen, praten of bewegen (dit zouden ze interpreteren als onrespectvol en ze willen niet dat er gewonden vallen). Ze komen onverwacht aan met een bootje op het water naast de poort. Met zang, dans en het zwaaien met stokken proberen ze het publiek (en vooral de zelf gekozen chiefs) te intimideren. Helemaal kenmerkend is het opzetten van grote ogen en met de tong naar buiten een kreet uitslaan. Na de ceremonie hebben wij respect getoond en mag er weer gelachen worden.
Kia Ora! is de groet van de maori, oftewel stay healthy. Op een interactieve manier leert de maori stam ons over de cultuur. Aan de hand van spellen leren wij hoe de maori behendigheid trainde, middels dansen hoe zij anderen op afstand hielden etc. Erg leuk allemaal!
Bij het laatste onderdeel zien we hoe ons eten tevoorschijn komt uit grond, waar het als het ware wordt gestoomd  ('hangi'). Maar voor we kunnen gaan eten worden we eerst getrakteerd op een mooie voorstelling van de maori, waarbij alle elementen waar we zojuist over geleerd hebben terug komen. Heel bijzonder om dit mee te mogen maken!  

De volgende dag maken wij ons klaar om te gaan White water raften. In Zuid amerika heb ik dit al eens eerder gedaan, maar toen vloog ik door de hele boot dus een beetje zenuwachtig ben ik wel. En dit is ook nog een bijzondere plek om te gaan raften, op de kaituna rivier ga je van de hoogste waterval waar je vanaf kan raften: 7 meter hoog! Voor de hoogste waterval zijn er eerst nog wat kleinere watervallen om onze kunsten te oefenen, peddelen tot de rand en dan in de boot gaan zitten in de raft en goed vast houden. Voordat we ons van de waterval laten storten worden nog even de scenario's met ons doorgenomen: 1) we halen het door in de boot te blijven zitten,  2) je valt uit de boot, dan kijk je naar welke kant de gids op wijst en zwem je die kant op 3) de raft keepert om, dan neem je de foetus houding aan en ga je naar je happy place (vooral dit klinkt heel bemoedigend). De gidsen grappen nog wat met elkaar dat de een ook voor het eerst is, maar dat hij wel de video op YouTube heeft gekeken dus dat het wel goed moet komen. En daar gaan we dan: wat een apart gevoel om met raft en al te vallen. We verdwijnen met de hele raft onder water en je hebt geen idee wat er op dat moment gebeurt. Het lijkt lang te duren maar uiteindelijk komen we boven en zitten we nog in de boot! Whiehoee. We vieren het door de peddels bij elkaar te houden en luid te joelen. Zelfs de gidsen zeiden dat dit 'a deep one' was, dat zegt wat!
Na de watervallen zijn er nog een aantal stroomversnellingen waar we staand in de boot doorheen proberen te komen en kiezen voor de 'crazy way' de volgende waterval zonder echt te weten wat het inhoudt. Hierdoor komen we 'vast' te zitten tussen de verschillende stromingen, krijgen we keer op keer een plens water over ons heen en duurt het even voordat we los zijn. 'Surfen' tegen de golven in.

Wat een avontuur. Er is dan ook geen betere plek om bij te komen van de adrenaline kick en de fysieke inspanning dan de polynesian spa. Met baden tussen de 38 en de 42 graden en uitzicht op de lake kunnen we heerlijk ontspannen.

Maar dit is nog niet alles wat Rotorua te bieden heeft, de volgende dag begeef ik me alweer in de bus voor het volgende avontuur. Na White water raften ga ik nu ervaren wat Black water raften is in de waitomo glowworm caves. Na me gehezen te hebben in een wetsuit, 'oefenen' we het abseilen in max 5 min. Voordat ik het weet staan we al voor het 35 meter diepe gat om de grot in te abseilen! Het gat is breed aan de bovenkant, dan wordt het zo smal (en donker) dat zelfs ik me afvraag of ik er wel doorheen pas en vanaf daar weer iets breder. Maar wel heel gaaf, gelijk in een andere wereld. Helemaal donker, de enige verlichting komt van onze koplamp. We klauteren door de grot en komen al vrij snel bij het volgende object: zipline in het donker (dus zonder koplamp aan). Op deze manier zien we de glowwormen beter. Op een randje van de grot krijgen we wat lekkers en warme chocomel, zelfs dit is al leuk. Met een opblaasband springen we het koude water in naar plekken met honderden glowwormen, heel dichtbij. We leren dat glowwormen eigenlijk helemaal geen wormen zijn,  maar vliegjes in larve-stadium. Als we gaan gillen/schreeuwen denken ze dat er voedsel komt en branden ze het lichtje dat ze maken wat feller. Je zou bijna vergeten dat je in een grot zit en je naar een sterrenhemel zit te kijken. Om na 5 uur klimmen, klauteren en zwemmen in de grot moeten er nog 2 watervallen getrotseerd worden om eruit te komen. Zonder vast te zitten klim je over de waterval naar boven (1 voet links van de waterval en de andere voet rechts). Met best wel veel kracht stroomt de waterval naar beneden en ik had niet gedacht dat het mij zou lukken. Wat geeft het dan een goed gevoel als het wel lukt!

's Middags bezoek ik hobbiton, de movie set van Lord of the Rings. Ook al heb ik niet zoveel met deze films, het dorpje waar de hobbits wonen is te leuk om over te slaan. Met de huisjes in de bergen met de ronde deuren, kon ik er in het echt maar wonen!

Een andere must do in Rotorua is Wai-o-tapu, het thermische wonderland en de reden waarom Rotorua en omgeving naar zwavel stinkt. Na een stop bij de kokende modderpoel en de geiser die spuwt komen we bij het park vol kraters en kokende watergaten. Zoveel kleur om ons heen dat het moeilijk is voor te stellen dat dit natuur is en niet zo is gemaakt. De uitzichtpunten en ook de champagne pool (een heet-water meer met oranje rand) zijn wel de echte hoogtepunten.

Een bezoekje aan Waimangu, volcanic valley kunnen we ook niet laten liggen. Zo dicht bij elkaar en toch zo anders. Met uitzichten over mooi gekeurde berg in het water met mist eromheen, wat mij erg doet denken aan peter pan (misschien heb ik iets te veel fantasie) en een felblauw meer, om een beetje een idee te krijgen.

Hoewel Rotorua zelf misschien niet veel voorstelt heb ik onwijs genoten van alle activiteiten die het te bieden heeft. I wanted to do all, and I did!