Picton, Nelson, Punakaiki & Fox Glacier

De overtocht van het noordereiland naar het zuidereiland is al ontzettend mooi. Met de ferry varen we van Wellington naar het pittoreske en idyllische Picton, langs mooie fjorden. Picton is een klein havenstadje en ook al heb je er niet veel, ik vind het echt een leuk plaatsje. Verschillende wandelroutes lopen langs de haven en het water naar een uitzicht over de Queen Charlotte fjorden. Wat een waanzinnig mooi uitzicht.

Nelson is de basis voor een uitstapje naar het Abel Tasman nationaal park, vernoemd naar de Nederlander die dit heeft ontdekt. Hier kan je een meerdaagse hike doen, maar wij kiezen voor het bay hopper pakket waarbij we een uur varen naar een mooi strand en vanaf hier een paar uur terug lopen naar een ander mooi strand om weer terug te varen naar de start. Een mooi stuk van de track waarbij we de hoogtepunten mee pakken. Het is een mooie wandeling in een mooi gebied, blij dat we wat langer hebben gewacht op een mooie dag om er optimaal van te kunnen genieten. Het water is zo mooi blauw, het strand is zo mooi geel en de bomen en natuur om onsheen zo mooi groen. Als ik meer tijd in Nieuw Zeeland zou hebben gehad zou ik de meerdaagse hebben gekozen.

Vanuit Nelson reizen we naar Punakaiki, met rotsen die opgebouwd zijn uit dunne laagjes op elkaar waardoor ze de naam pancake rocks hebben gekregen. We slapen in vakantiehuisjes in het regenwoud dichtbij het strand, zo leuk dat we alweer vergeten zijn dat we hier 45 min naartoe moesten lopen met de zware backpacks.

Fox glacier ligt net als Frans josef dichtbij gletsjers. Wij kiezen voor fox omdat dit de plek is van de 2e mooiste skydive van de wereld (met mount Everest op nr1!). Het is slecht weer als we aankomen en ook de volgende dag onweert het de hele dag, waardoor de skydive wordt afgelast en het ook niet mogelijk is om een glacier hike te doen. Toch geen verkeerde dag, er is een hottub en wat is nou lekkerder dan de hele dag onder een afdakje in de hottub door te brengen met al dat natuurgeweld op de achtergrond. We hebben ontzettend mazzel met het weer: als we niet een regendag hadden gehad in nelson of Punakaiki hadden overgeslagen hadden we hier dagen slecht weer gehad. Maar onze tweede dag is een stralende dag!
Ik kan mij geen betere dag wensen voor de skydive. Voor mij al de tweede keer dus met de zenuwen valt het gelukkig mee. Het blijft zo onwerkelijk dat je uit een vliegtuigje springt. Wanneer ik het vliegtuigje in stap moppert de eigenaar op mijn tandemspringer, het lijkt net of het de eerste keer is dat hij dit doet (hij zit niet ver genoeg naar achter in het vliegtuigje), waar ik dan toch wel een beetje de kriebels van krijg. Als ik Melissa het vliegtuigje uit zie vallen, schuiven wij naar voren maar blijkt mijn mede springer nog vast te zitten waardoor we weer naar achter moeten. Wat een geklungel! Dit keer spring ik niet door een wolkendek, maar zie ik waar ik in spring. De vrije val duurt aardig lang (50 sec) en geeft me weer net zo'n kick. Meer dan vorige keer geniet ik van het uitzicht, met de besneeuwde bergtoppen, de vertakkende rivier en de kustlijn onder ons. Net alsof je in een schilderij springt. Wat waanzinnig mooi!