De parels van Peru: 1 maand in peru
Blijf op de hoogte en volg Sharon
24 November 2015 | Peru, Puno
Ondertussen is het alweer even geleden dat we in Peru waren. De tijd vliegt!
Bij elkaar hebben we een maand in Peru door gebracht, een prachtig land vol verrassingen en schatten. Ons avontuur begon in Lima, een ontzettend grote stad die ons verder niet echt heeft kunnen raken. Ondanks dat deze stad genoeg te bieden heeft in de vorm van de mooie gebouwen op Plaza d' Armas, vonden wij het vooral een sterk vervuilde stad, met betonnen huizen die niet af zijn. Vanwege de criminaliteit in de stad zaten wij buiten het centrum in een veilige wijk. Via AirBnB verbleven we bij iemand thuis, wat een ontzettend leuke en persoonlijke manier is. De inrichting van het appartement en de dekens van het bed deden ons denken aan het logeren bij oma. Het verkeer is zo chaotisch dat je zomaar anderhalf uur onderweg kan zijn om vanuit miraflores, de wijk waar wij sliepen, naar het oude centrum te komen. Met zo min mogelijk op zak (zodat er ook niet zoveel gestolen kan worden), werden we nog aan alle kanten gewaarschuwd. Toch hebben we ons niet heel onveilig gevoeld, hoewel we s avonds toch wel zorgden dat we niet al te laat terug waren.
Op zoek naar het open lucht museum Pachacamac was wel even een gedoe met verschillende busjes (want ja je moet wel echt zeggen dat je bij de ingang afgezet wilt worden anders sta je aan de verkeerde kant van de zandberg). We hadden alweer te vroeg gejuichd dat we het in 1x hadden gevonden en eindigden in eerste instantie in een sloppenwijk. Pachacamac is een ruïne van een oude inca stad op een grote zandberg. Indrukwekkend om te zien en leuk om doorheen te lopen. De tweede dag gaan we naar het oude centrum van Lima, waar we de wisseling kunnen zien van de wacht voor het presidentshuis. Daarna hebben we een bezoekje gebracht aan de fransiscus kerk, waar meer duiven zaten dan op de Dam en boven je hoofd rond cirkelen. Indrukwekkend aan deze kerk waren de catacombes, waar de beenderen van 25000 lichamen in open graven van 3-4 m diep opgeslagen lagen, echt bizar om te zien.
Na Lima vliegen we naar de jungle van Peru, Iquitos. Een van de hoogtepunten van de reis. In een 4 daagse trip de Amazone zien we een verscheidenheid aan diersoorten waaronder grijze & roze dolfijnen, kaaimannen, apen, vogelspinnen, slangen, kikkers, toekans, roofvogels, vissen we naar piranha's en knuffelen we met luiaards. In iquitos zelf zien we voor het eerst zeekoeien, ook bijzonder! De avond uit in iquitos met de gidsen was er ook een om niet te vergeten, met veel dansen en een needy gids die zijn ware aard laat zien. De volgende dag gaan we met een andere gids op stap, die 's ochtends ons hostel niet kon vinden en die we 's middags stom dronken ergens aan troffen. Achteraf hilarisch. Een uitgebreid overzicht van de amazone heb ik in een ander reisverslag beschreven :)
Vanuit Iquitos zijn we terug gevlogen naar Lima, waar we gelijk dezelfde dag een bus naar Huacachina pakken. Hier komen we 's nachts aan en zien we 's ochtends pas waar we geslapen hebben: midden in de woestijn in een oase met naast onze deur zandbergen. Het is onwijs mooi en surrealistisch, zover je kan kijken zand en ineens een dorpje om een meer heen met groene bomen. En dat op een paar uur rijden van de hoofdstad. Wij hebben een sandboard gehuurd en zijn van de zandbergen af gaan boarden, heel leuk om te doen! En best nog lastig maar het lukt ons aardig om er op te blijven staan. In de namiddag hebben we met een buggy door de zandbergen gescheurd (af en toe zo steil naar beneden dat je niet ziet waar je heen gaat) en zijn we van hele steile zandbergen af gegleden met het board (op ons buik, het was veel te steil om te staan), dat ging hard! De zonsondergang was ook prachtig midden in de woestijn. 's Avonds pakken we weer de nachtbus om door te gaan naar Arequipa.
De stad Arequipa is leuk om door te wandelen, maar naast Plaza d'Armas (ja elke stad heeft een plein met deze naam) is deze stad niet veel meer dan de uitvalsbasis naar de Colca Canyon. We hebben een 2-daagse hike geboekt en midden in de nacht om 3u worden we opgehaald. Na 3-4 uur rijden gaan we eerst iets ontbijten om vervolgens de 'Cruz del condor' te bezoeken. Op deze plek heb je een goed uitzicht over de gigantische canyons (de Colca Canyon is 2x zo diep als de Grand Canyon) en een goede plek om condors te spotten. Deze beesten hebben een spanwijdte tot maar liefst 3 meter! Het uitzicht was spectaculair en in de verte zagen we condors vliegen.
De eerste dag was voornamelijk afdalen de canyon in, prachtig mooi tussen de ruige bergen. Van ver konden we al de oase zien waar we de nacht door zouden brengen. Ook al was het naar beneden lopen, was het toch best pittig. De wandeling duurde ongeveer 6 uur, met loszittende stenen dus je moest goed opletten hoe je je voeten neer zet en na een half uur lopen voelde ik de blaren al opzetten. Wat kan dit zeer doen! De pijn werd steeds ondraaglijker en ik was blij toen we er uiteindelijk waren en een plons konden nemen in het zwembad. Ik had wel geteld 6 blaren op mijn voeten, waarvan die op mijn kleine tenen groter waren dan mijn tenen zelf... au. De hut die we kregen was erg primitief: stenen muren en een rieten dak waar de bedden net in pasten, maar hoe vaak slaap je nou in een canyon?
De volgende ochtend moesten we om 5u alweer klaar staan om de weg naar boven in te zetten. Wat we de vorige dag allemaal naar beneden waren gelopen, moesten we nu weer omhoog. We werden best wel bang gemaakt voor deze zware dag met alleen maar klimmen. In 3 uur tijd zouden we alleen maar trappen om hoog lopen, wilden we echt geen ezel huren? Maar als we ergens aan beginnen willen we het ook afmaken, zelfs met blaren. Wel belachelijk dat we pas ontbijt kregen als we boven waren en er niks anders te koop was dan chocoladekoekjes.. Als we dat hadden geweten. Met verstand op 0 en maar doorgaan, vooral niet naar boven kijken maar naar beneden om te kijken wat we al gelopen hadden, zijn we naar boven geklauterd. Uiteindelijk kwamen we wel gesloopt boven aan, maar hadden we het gelopen in 2:15u. Eigenlijk viel het dus wel mee en hadden we het erger verwacht.
Na het ontbijt zijn we opnieuw gestopt bij de Cruz del condor, omdat sommigen het nog niet gezien hadden vanwege een slechte organisatie. Ook een gelukje voor ons: de condors zagen we nu veel beter en vlogen zelfs boven ons hoofd. In de hotsprings konden we heerlijk de spiertjes ontspannen. Gelegen in een mooi gebied tussen de bergen, zeker niet verkeerd!
Op de terugweg naar Arequipa zijn we nog gestopt op een mooi punt met uitzicht op verschillende vulkanen. Dit punt was hoger gelegen en dit voelde we gelijk aan ons hoofd. Gelukkig hadden we coca snoepjes.
Gelijk na de tour pakken we de nachtbus naar Cuzco, en doorrr. Na een gebroken nacht merk je toch wel dat dat misschien iets te veel van het goede was na achter elkaar een nachtbus en 2x in de nacht eruit voor de tour. Met een lichaam vol spierpijn van de hike in de canyon, liepen we als oma's kreupel te zoeken naar een boekingskantoor voor de 5-daagse trekking naar machu picchu. Dit moet er hilarisch uit gezien hebben. Cuzco zelf vonden we erg leuk, verschillende pleinen, markten, er hing een gezellige en gemoedelijke sfeer. De souvenirs waren hier zo leuk dat ik echt alles leeg had gekocht als we er niet nog maanden mee zouden hoeven slepen. Uiteindelijk kon ik het niet laten om wat mini souvenirs, een trui, een sjaal en handschoenen te kopen. Het lukt ons niet gelijk om een goed boekingskantoor te vinden, maar er is genoeg te zien in en rond Cuzco dat het ons ook wat tijd geeft om te herstellen van de canyon.
De gratis stadstour leerde ons veel over de stad, de geschiedenis, hoe de inca muren zijn gebouwd, over de inca vlag waarvan iedereen denkt dat het de gay vlag is, de vorm van de stad in een puma, Tupac Amaru, over de mythologie van de puma, condor en de slang die de wereld, opper- en onderwereld representeren, aardappelen, het herkennen van alpaca etc. En de gratis pisco sour maakte het helemaal af.
Rond Cuzco hebben we verschillende dingen bezocht. Tambomachay, Pukapukara en Saqsayhuaman waren alle drie inca ruïnes maar verschillend van elkaar en stuk voor stuk indrukwekkend om te bezoeken. Toch grappig dat we op deze 'rustdagen' alsnog de hele dag lopen en bergen op en af klimmen. Ook de Sacred Valley is de moeite waard om te bezoeken, met de ruïnes van Pisac en Ollaytaytambo. Al met al hebben we hier meer tijd door gebracht dan we hadden gedacht en hadden we ons nog wel langer kunnen vermaken. De Salkantay trek was een geweldige ervaring, de hike opzich al. De Salkantay lake, de top bereiken van de trek, de verschillende landschappen en uitzichten, de family met geweldige gidsen, hotsprings, zipline en natuurlijk Machu Picchu. Meer over Machu Picchu in het andere reisverslag :) Met de groep hebben we de avond erna nog gefeest, echt een geslaagde avond met leuke mensen.
Na Cuzco vervolgen we onze weg naar Puno, het laatste plaatsje van Peru wat wij zouden bezoeken. Gelegen aan het titicacameer, het hoogst gelegen meer ter wereld op 3810 m hoogte. Van veel hoorden we dat de Boliviaanse kant mooier zou zijn, maar aangezien we hier toch langs kwamen om de grens over te steken, waarom niet. Dit gaf mij ook even tijd om aangifte te doen voor mijn verdwenen Ipod, via Google translate op het politiebureau, haha. Naast de haven was er in Puno inderdaad niet heel veel te beleven.
Uiteindelijk hebben wij vier weken door gebracht in het land waar ik hoge verwachtingen had en wij zeker niet teleurgesteld zijn maar eerder verrast. Het land van de vele contrasten, landschappen en vol bezienswaardigheden. Achteraf vind ik het jammer dat we niet eerder van Huaraz hadden gehoord anders was ik hier ook zeker heen gegaan. Maar dit geeft alleen maar een goede reden ooit nog terug te keren :)
Bij elkaar hebben we een maand in Peru door gebracht, een prachtig land vol verrassingen en schatten. Ons avontuur begon in Lima, een ontzettend grote stad die ons verder niet echt heeft kunnen raken. Ondanks dat deze stad genoeg te bieden heeft in de vorm van de mooie gebouwen op Plaza d' Armas, vonden wij het vooral een sterk vervuilde stad, met betonnen huizen die niet af zijn. Vanwege de criminaliteit in de stad zaten wij buiten het centrum in een veilige wijk. Via AirBnB verbleven we bij iemand thuis, wat een ontzettend leuke en persoonlijke manier is. De inrichting van het appartement en de dekens van het bed deden ons denken aan het logeren bij oma. Het verkeer is zo chaotisch dat je zomaar anderhalf uur onderweg kan zijn om vanuit miraflores, de wijk waar wij sliepen, naar het oude centrum te komen. Met zo min mogelijk op zak (zodat er ook niet zoveel gestolen kan worden), werden we nog aan alle kanten gewaarschuwd. Toch hebben we ons niet heel onveilig gevoeld, hoewel we s avonds toch wel zorgden dat we niet al te laat terug waren.
Op zoek naar het open lucht museum Pachacamac was wel even een gedoe met verschillende busjes (want ja je moet wel echt zeggen dat je bij de ingang afgezet wilt worden anders sta je aan de verkeerde kant van de zandberg). We hadden alweer te vroeg gejuichd dat we het in 1x hadden gevonden en eindigden in eerste instantie in een sloppenwijk. Pachacamac is een ruïne van een oude inca stad op een grote zandberg. Indrukwekkend om te zien en leuk om doorheen te lopen. De tweede dag gaan we naar het oude centrum van Lima, waar we de wisseling kunnen zien van de wacht voor het presidentshuis. Daarna hebben we een bezoekje gebracht aan de fransiscus kerk, waar meer duiven zaten dan op de Dam en boven je hoofd rond cirkelen. Indrukwekkend aan deze kerk waren de catacombes, waar de beenderen van 25000 lichamen in open graven van 3-4 m diep opgeslagen lagen, echt bizar om te zien.
Na Lima vliegen we naar de jungle van Peru, Iquitos. Een van de hoogtepunten van de reis. In een 4 daagse trip de Amazone zien we een verscheidenheid aan diersoorten waaronder grijze & roze dolfijnen, kaaimannen, apen, vogelspinnen, slangen, kikkers, toekans, roofvogels, vissen we naar piranha's en knuffelen we met luiaards. In iquitos zelf zien we voor het eerst zeekoeien, ook bijzonder! De avond uit in iquitos met de gidsen was er ook een om niet te vergeten, met veel dansen en een needy gids die zijn ware aard laat zien. De volgende dag gaan we met een andere gids op stap, die 's ochtends ons hostel niet kon vinden en die we 's middags stom dronken ergens aan troffen. Achteraf hilarisch. Een uitgebreid overzicht van de amazone heb ik in een ander reisverslag beschreven :)
Vanuit Iquitos zijn we terug gevlogen naar Lima, waar we gelijk dezelfde dag een bus naar Huacachina pakken. Hier komen we 's nachts aan en zien we 's ochtends pas waar we geslapen hebben: midden in de woestijn in een oase met naast onze deur zandbergen. Het is onwijs mooi en surrealistisch, zover je kan kijken zand en ineens een dorpje om een meer heen met groene bomen. En dat op een paar uur rijden van de hoofdstad. Wij hebben een sandboard gehuurd en zijn van de zandbergen af gaan boarden, heel leuk om te doen! En best nog lastig maar het lukt ons aardig om er op te blijven staan. In de namiddag hebben we met een buggy door de zandbergen gescheurd (af en toe zo steil naar beneden dat je niet ziet waar je heen gaat) en zijn we van hele steile zandbergen af gegleden met het board (op ons buik, het was veel te steil om te staan), dat ging hard! De zonsondergang was ook prachtig midden in de woestijn. 's Avonds pakken we weer de nachtbus om door te gaan naar Arequipa.
De stad Arequipa is leuk om door te wandelen, maar naast Plaza d'Armas (ja elke stad heeft een plein met deze naam) is deze stad niet veel meer dan de uitvalsbasis naar de Colca Canyon. We hebben een 2-daagse hike geboekt en midden in de nacht om 3u worden we opgehaald. Na 3-4 uur rijden gaan we eerst iets ontbijten om vervolgens de 'Cruz del condor' te bezoeken. Op deze plek heb je een goed uitzicht over de gigantische canyons (de Colca Canyon is 2x zo diep als de Grand Canyon) en een goede plek om condors te spotten. Deze beesten hebben een spanwijdte tot maar liefst 3 meter! Het uitzicht was spectaculair en in de verte zagen we condors vliegen.
De eerste dag was voornamelijk afdalen de canyon in, prachtig mooi tussen de ruige bergen. Van ver konden we al de oase zien waar we de nacht door zouden brengen. Ook al was het naar beneden lopen, was het toch best pittig. De wandeling duurde ongeveer 6 uur, met loszittende stenen dus je moest goed opletten hoe je je voeten neer zet en na een half uur lopen voelde ik de blaren al opzetten. Wat kan dit zeer doen! De pijn werd steeds ondraaglijker en ik was blij toen we er uiteindelijk waren en een plons konden nemen in het zwembad. Ik had wel geteld 6 blaren op mijn voeten, waarvan die op mijn kleine tenen groter waren dan mijn tenen zelf... au. De hut die we kregen was erg primitief: stenen muren en een rieten dak waar de bedden net in pasten, maar hoe vaak slaap je nou in een canyon?
De volgende ochtend moesten we om 5u alweer klaar staan om de weg naar boven in te zetten. Wat we de vorige dag allemaal naar beneden waren gelopen, moesten we nu weer omhoog. We werden best wel bang gemaakt voor deze zware dag met alleen maar klimmen. In 3 uur tijd zouden we alleen maar trappen om hoog lopen, wilden we echt geen ezel huren? Maar als we ergens aan beginnen willen we het ook afmaken, zelfs met blaren. Wel belachelijk dat we pas ontbijt kregen als we boven waren en er niks anders te koop was dan chocoladekoekjes.. Als we dat hadden geweten. Met verstand op 0 en maar doorgaan, vooral niet naar boven kijken maar naar beneden om te kijken wat we al gelopen hadden, zijn we naar boven geklauterd. Uiteindelijk kwamen we wel gesloopt boven aan, maar hadden we het gelopen in 2:15u. Eigenlijk viel het dus wel mee en hadden we het erger verwacht.
Na het ontbijt zijn we opnieuw gestopt bij de Cruz del condor, omdat sommigen het nog niet gezien hadden vanwege een slechte organisatie. Ook een gelukje voor ons: de condors zagen we nu veel beter en vlogen zelfs boven ons hoofd. In de hotsprings konden we heerlijk de spiertjes ontspannen. Gelegen in een mooi gebied tussen de bergen, zeker niet verkeerd!
Op de terugweg naar Arequipa zijn we nog gestopt op een mooi punt met uitzicht op verschillende vulkanen. Dit punt was hoger gelegen en dit voelde we gelijk aan ons hoofd. Gelukkig hadden we coca snoepjes.
Gelijk na de tour pakken we de nachtbus naar Cuzco, en doorrr. Na een gebroken nacht merk je toch wel dat dat misschien iets te veel van het goede was na achter elkaar een nachtbus en 2x in de nacht eruit voor de tour. Met een lichaam vol spierpijn van de hike in de canyon, liepen we als oma's kreupel te zoeken naar een boekingskantoor voor de 5-daagse trekking naar machu picchu. Dit moet er hilarisch uit gezien hebben. Cuzco zelf vonden we erg leuk, verschillende pleinen, markten, er hing een gezellige en gemoedelijke sfeer. De souvenirs waren hier zo leuk dat ik echt alles leeg had gekocht als we er niet nog maanden mee zouden hoeven slepen. Uiteindelijk kon ik het niet laten om wat mini souvenirs, een trui, een sjaal en handschoenen te kopen. Het lukt ons niet gelijk om een goed boekingskantoor te vinden, maar er is genoeg te zien in en rond Cuzco dat het ons ook wat tijd geeft om te herstellen van de canyon.
De gratis stadstour leerde ons veel over de stad, de geschiedenis, hoe de inca muren zijn gebouwd, over de inca vlag waarvan iedereen denkt dat het de gay vlag is, de vorm van de stad in een puma, Tupac Amaru, over de mythologie van de puma, condor en de slang die de wereld, opper- en onderwereld representeren, aardappelen, het herkennen van alpaca etc. En de gratis pisco sour maakte het helemaal af.
Rond Cuzco hebben we verschillende dingen bezocht. Tambomachay, Pukapukara en Saqsayhuaman waren alle drie inca ruïnes maar verschillend van elkaar en stuk voor stuk indrukwekkend om te bezoeken. Toch grappig dat we op deze 'rustdagen' alsnog de hele dag lopen en bergen op en af klimmen. Ook de Sacred Valley is de moeite waard om te bezoeken, met de ruïnes van Pisac en Ollaytaytambo. Al met al hebben we hier meer tijd door gebracht dan we hadden gedacht en hadden we ons nog wel langer kunnen vermaken. De Salkantay trek was een geweldige ervaring, de hike opzich al. De Salkantay lake, de top bereiken van de trek, de verschillende landschappen en uitzichten, de family met geweldige gidsen, hotsprings, zipline en natuurlijk Machu Picchu. Meer over Machu Picchu in het andere reisverslag :) Met de groep hebben we de avond erna nog gefeest, echt een geslaagde avond met leuke mensen.
Na Cuzco vervolgen we onze weg naar Puno, het laatste plaatsje van Peru wat wij zouden bezoeken. Gelegen aan het titicacameer, het hoogst gelegen meer ter wereld op 3810 m hoogte. Van veel hoorden we dat de Boliviaanse kant mooier zou zijn, maar aangezien we hier toch langs kwamen om de grens over te steken, waarom niet. Dit gaf mij ook even tijd om aangifte te doen voor mijn verdwenen Ipod, via Google translate op het politiebureau, haha. Naast de haven was er in Puno inderdaad niet heel veel te beleven.
Uiteindelijk hebben wij vier weken door gebracht in het land waar ik hoge verwachtingen had en wij zeker niet teleurgesteld zijn maar eerder verrast. Het land van de vele contrasten, landschappen en vol bezienswaardigheden. Achteraf vind ik het jammer dat we niet eerder van Huaraz hadden gehoord anders was ik hier ook zeker heen gegaan. Maar dit geeft alleen maar een goede reden ooit nog terug te keren :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
